Στο νησί της «Αποκάλυψης»

Η Πάτμος αποτελεί σταθερό προορισμό για επισκέπτες απ΄όλο τον κόσμο. Είναι ένα μικρό αλλά σπουδαίο νησί των Δωδεκανήσων γνωστό και ως το νησί της Αποκάλυψης, η «Ιερουσαλήμ του Αιγαίου».                                                

Πρόκειται για ένα νησί με μυστηριακό χαρακτήρα και βαθιά σχέση με τη θρησκεία, είναι το νησί όπου ο Ιωάννης έγραψε την «Αποκάλυψη» και ενταγμένο ως νησί-μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCΟ.

Σύμφωνα με τη χριστιανική παράδοση ο Ιωάννης ήταν εξορισμένος σε αυτή το 95 μ.Χ., κήρυττε και βάπτιζε τους κατοίκους και μετά από οράματα που είδε έγραψε την «Αποκάλυψη», το τελευταίο βιβλίο της Καινής Διαθήκης.

Σήμερα η μονή του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου είναι ένα ισχυρό κέντρο λατρείας, ένα μοναστήρι με σπουδαία ιστορία και αρχιτεκτονική, με το μοναστικό βίο να μετράει περισσότερα από 900 χρόνια.

Πλήθος κειμηλίων, σπάνιων εγγράφων, εικόνων και άλλων θησαυρών παραμένουν καλά φυλαγμένοι εκεί.

Το σπήλαιο της Αποκάλυψης

Ιδρύθηκε το 1088 από τον όσιο Χριστόδουλο τον Λατρηνό μια από τις πιο λαμπρές μορφές του βυζαντινού ασκητισμού.

Το βράδυ της Ανάστασης το Άγιο Φως έρχεται εδώ κατευθείαν από τα Ιεροσόλυμα και τη Μεγάλη Πέμπτη η λειτουργία του Νιπτήρος –η οποία πραγματοποιείται μόνο στην Πάτμο και στα Ιεροσόλυμα- συγκλονίζει όσους την παρακολουθούν.

Παλιά αρχοντικά, γραφικά σοκάκια, πνεύμα κατάνυξης και ένας αιγαιοπελαγίτικος αέρας συνεπαίρνει τους επισκέπτες.

Στο αρχοντικό Νικολαΐδη το οποίο έχει μετατραπεί σε μουσείο, θα δείτε το αντιπροσωπευτικό σπίτι της Πάτμου και θα θαυμάσετε αρχαιολογικά ευρήματα.

Στον τεράστιο βράχο που μοιάζει με γλυπτό πάνω στη θάλασσα, οι ερευνητές θεωρούν ότι ήταν ιερό της Αφροδίτης με συνεχή λατρεία έως τους χριστιανικούς αιώνες.

Η Πάτμος ήταν η γενέτειρα του ενός εκ των ιδρυτών της Φιλικής Εταιρείας, Εμμανουήλ Ξάνθου, με την έναρξη της Επανάστασης στην Πελοπόννησο κατέστη ναυτικό επαναστατικό κέντρο και πολλοί κάτοικοί της έλαβαν μέρος στον αγώνα της Εθνεγερσίας.

Ήταν το δεύτερο νησί μετά τις Σπέτσες που επαναστάτησε, την 12 Απριλίου 1821.

Μετά τη Συνθήκη της Κωνσταντινουπόλεως στις 9 Ιουλίου 1832 περιήλθε και πάλι στην Οθωμανική αυτοκρατορία, όπου παρέμεινε μέχρι το 1912, οπότε καταλήφθηκε από τους Ιταλούς στους οποίους και παρέμεινε μέχρι το καλοκαίρι του 1943, στη συνέχεια ήταν υπό την κατοχή των Γερμανών και μετέπειτα στους Συμμάχους.

Με τη Συνθήκη της Κωνσταντινουπόλεως στις 10 Φεβρουαρίου του 1947, ενσωματώθηκε στην Ελλάδα μαζί με τα υπόλοιπα πρώην ιταλοκρατούμενα νησιά της Δωδεκανήσου.