Στο διαχρονικό Θησείο
Εδώ και πολλά χρόνια το Θησείο αποτελεί την αγαπημένη βόλτα των Αθηναίων ειδικά την εποχή του καλοκαιριού. Είναι η μικρή συνοικία της Αθήνας που βρίσκεται βορειοδυτικά της Ακρόπολης, μεταξύ της συνοικίας του Αστεροσκοπείου, των Πετραλώνων, του Κεραμεικού, του Ψυρρή. Ανατολικά το Θησείο συνορεύει με το Μοναστηράκι και την Αρχαία Αγορά της Αθήνας. Έχει χαρακτηριστεί παραδοσιακός οικισμός. Στον ίδιο χώρο βρίσκεται κι ένα υπόλοιπο τμήμα της άλλοτε μικρής συνοικίας της Στοάς Αττάλου.
Μια αγαπημένη αλλά στην πραγματικότητα άγνωστη συνοικία καθώς είναι πάρα πολλά αυτά που δε γνωρίζουμε.
Πολλοί είναι εκείνοι που θεωρούν πως το όνομα του έχει να κάνει με κάποια θυσία, κάτι που ασφαλώς δεν ισχύει.Μέχρι και τα πρώτα χρόνια της ανεξάρτητης Αθήνας, τότε που εκπονήθηκε το πρώτο σχέδιο πόλης, από τους Κλεάνθη και Σάουμπερτ, η περιοχή ονομαζόταν Αλώνια. Υπήρχαν όντως αλώνια στην πλατεία έξω από τον σταθμό του ηλεκτρικού, τα οποία μάλιστα σημειώνονται στα σχέδια των Κλεάνθη και Σάουμπερτ.
Το «Θησείο» ήταν ένα ιερό μέσα στην Αρχαία Αγορά που κτίσθηκε το 471-468 π.Χ. σχεδόν 18 χρόνια πριν από τον Ναό του Ηφαίστου για να ταφούν τα οστά του θρυλικού βασιλιά της πόλης Θησέα που ο Κίμων έφερε από τη Σκύρο.
Αυτή η περιοχή της Αθήνας, δεν έγινε πρόσφατα στέκι αλλά έχει μεγάλη ιστορία. Οι Αθηναίοι σύχναζαν εκεί τις Κυριακές, μετά τον περίπατό τους στην οδό Αδριανού.
Στην πλατεία βρίσκονταν οι κινηματογράφοι ο Ζέφυρος και Εκράν και θέατρα Έντεν και Θησείου καθώς και το Καφενείο του Πετσάλη, στο οποίο λειτουργούσε για κάποια χρόνια υπαίθριος βωβός κινηματογράφος.
Επίσης το Θησείο αποτελούσε και για πολλά παιδιά μέρος συνάντησης αλλά και το σημείο που μάθαιναν να κάνουν μπάνιο και συγκεκριμένα τη δεκαετία του ’30, πολλά παιδιά κολυμπούσαν στη στέρνα του Θησείου.
Η πιο διάσημη βρύση της Αθήνας
Στο Θησείο βρισκόταν μία από τις δημοφιλέστερες βρύσες της Αθήνας.
Ο λόγος για τη Βρύση του Θησείου, ή Βρύση του Αχμέτ Αγά.
Πρόκειται για μία από τις 15 τουλάχιστον βρύσες που έφτιαξαν οι Οθωμανοί στην Αθήνα. Μετά την Επανάσταση δεν έμεινε παρά μόνο μία, που επιβιώνει μέχρι σήμερα μέσα στον Βοτανικό Κήπο. Συγκεκριμένα βρίσκεται έξω από το Κτήριο Κριμπά της Γεωπονικής Σχολής.
«Έπρεπε να έχει μεγάλη δύναμη αναισθησίας και απονιάς ένας άνθρωπος για να καταστρέψει μια παλαιά βρύση» έγραψε σχετικά, στις αρχές του 20ου αιώνα, ο λογοτέχνης Δημήτρης Καμπούρογλου.
Το Θησείο αποτέλεσε, αποτελεί και όπως φαίνεται θα είναι για χρόνια αγαπημένο προορισμό στο ιστορικό κέντρο της Αθήνας.
